วันเสาร์ที่ 22 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2557

ต้องมนต์ Tokyo Tower


อาจเป็นความตั้งใจที่ทางญี่ปุ่นไม่สร้างสถานีรถไฟที่โผล่จากใต้ดินขึ้นมา
หรือแค่ก้าวพ้นออกมาจากสถานีก็เจอโตเกียว ทาวเวอร์ตั้งตะหง่านตรงหน้า

เพราะจากทริปล่าสุด ที่ตั้งใจไปเผชิญหน้ากับโตเกียว ทาวเวอร์ อย่างจริงจัง
กลับพบว่า เสน่ห์ของการชมโตเกียวทาวเวอร์ คือ 
การค่อยๆมองเห็นโตเกียว ทาวเวอร์ชัดขึ้นทีละนิดๆ 
ตามแต่ละก้าวที่พาตัวเขยิบเข้าไปใกล้ 
เหมือนเจอคนที่ชอบ แต่ไม่กล้าบอกความในใจ
ต้องค่อยๆแอบมองอยู่ไกลๆ แต่ใจจะรู้สึกสั่นไหวไปกับแต่ละก้าวที่ใกล้เข้ามาเรื่อยๆ



แม้จะมีน้องใหม่สกายทรี แบ่งความสนใจของผู้คนจากโตเกียว ทาวเวอร์ไป
แต่สำหรับคนมาไกลอย่างเรา กลับผูกพันกับโตเกียว ทาวเวอร์ มากกว่า
ผ่านประสบการณ์ที่ได้รับจากเรื่องราวที่ร้อยเรียงกันเป็นวรรณกรรม ดราม่า และภาพยนตร์

Always Sunset On the Third Street ทั้ง 3 ภาค ทำให้เราเห็นถึงความหวัง ความฝันของชาวญี่ปุ่น
ในช่วงยุคหลังสงครามโลกที่มีต่อโตเกียว ทาวเวอร์



ใน Ando Lloyd โตเกียว ทาวเวอร์ เปรียบเหมือนเป็นประจักษ์พยานในคำมั่นสัญญาที่ Professor Reiji ให้ไว้กับ Ando ว่าไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น เขาจะปกป้องเธอให้ได้



ขณะที่เมืองโตเกียวจะได้ทำลายความฝันของใครหลายคน รวมถึงพ่อของ Masaya จากเรื่อง Tokyo Tower - Mom&Me and sometimes Dad แต่โตเกียว ทาวเวอร์ก็ยังเป็นมุมมองที่สวยงามให้กับแม่ของเขาเสมอ แม้กระทั่งตอนที่ตระหนักว่าวาระสุดท้ายของชีวิตใกล้จะมาถึงเต็มที่

โตเกียว ทาวเวอร์ เป็นศูนย์กลางที่ถูกล้อมรอบโดยสถานีรถไฟรอบทิศ 
โดยสถานีที่ใกล้ที่สุด คือ สถานี Onarimon บน Mita Subway Line 
และสถานี Akabanebashi บน Oedo Subway Line ซึ่งใช้เวลาเดินเพียงประมาณ 5-7 นาที

แต่เราเลือกลงสถานี Hamamatsucho บนสาย JR Yamanote Line แทน
ด้วยเหตุผลเอาแต่ใจสั้นๆว่า การทิ้งระยะห่างจากโตเกียว ทาวเวอร์
ทำให้เรามองเห็นความสวยงามของมันได้มากกว่าการชมในระยะประชิด



ถ้าตั้งใจเดินจริงจังจากสถานี Hamamatsucho มายังโตเกียว ทาวเวอร์ จะใช้เวลาแค่ 15 นาที
แต่เราก็ตั้งใจเหมือนกัน แต่ตั้งใจมองหาร้านกาแฟระหว่างทางอย่างจริงจัง
เพราะอยากนั่งจิบกาแฟไป ชมโตเกียว ทาวเวอร์ไป 
เลยใช้เวลาเกือบหนึ่งชั่วโมงกว่าจะถึงโตเกียว ทาวเวอร์

เดินมาประมาณ 10 นาที เราก็เจอกับร้านกาแฟที่ตรงกับความต้องการ
นั่งอ้อยอิ่งละเลียดกาแฟสะท้านหนาวอุณหภูมิเลขตัวเดียว
ชมโตเกียว ทาวเวอร์ อยู่หน้าร้าน Seattle's Best Coffee กว่าครึ่งชั่วโมง
ก็ขยับพื้นที่เข้าใกล้มากขึ้นอีกนิด เพื่อแวะอีกหนึ่งจุด นั่นคือ วัด Zojoji
ใช้เวลาเดินชมวัดแห่งนี้อยู่เกือบ 10 นาที ก็ถึงเวลาเผชิญหน้ากับโตเกียว ทาวเวอร์ เสียที



แต่ละก้าวที่เดินเข้าหาโตเกียวทาวเวอร์ ทำให้เข้าใจบางเสี้ยวของความหวังในตัวละครจากเรื่อง Always
ว่าบางที "ชั่วโมงแห่งการรอคอย" เพื่อให้พบเจอกับอะไรบางอย่าง ก็สำคัญไม่แพ้กับ "ชั่วโมงต้องมนต์" เมื่อเราได้รู้ว่าการรอคอยนั้นได้สิ้นสุดลงแล้ว

ถึงจะดีใจที่การมาเยือนญี่ปุ่นครั้งที่ 7 ของเราในที่สุดก็มาถึงโตเกียว ทาวเวอร์
แต่เหมือนอย่างที่ใจแอบคิด โตเกียว ทาวเวอร์ ในระยะประชิด เต็มไปด้วยความน่าเกรงขาม
จนทำให้เราต้องค่อยๆถอยระยะห่างออกมา จนค้นพบว่าการเว้นช่องไฟ ทำให้ประทับใจกว่า


และแน่นอนว่าครั้งหน้าในโตเกียว
เราและโตเกียว ทาวเวอร์ จะกลับมายืนยิ้มให้กันบนคนละมุมของฟากถนน

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น